Cocreatie versus consensus en unanimiteit
Een interessante vraag is de volgende: wordt er met cocreatie een vorm van consensus en/of unanimiteit bereikt? Of moeten consensus en unanimiteit juist voorkomen worden. Kortom, wat zijn de verschillen en overeenkomsten tussen cocreatie, consensus en unanimiteit.
Een definitie van consensus is: “een breedgedragen overeenstemming over een bepaald onderwerp”, Consensus is vaak een product van onderhandelingen door mensen met verschillende meningen die één besluit moeten nemen, zoals in de politiek. Voordeel hiervan is dat iedereen tevreden is en dat er een besluit kan worden gemaakt, nadeel is dat het uiteindelijke besluit vaak erg neutraal van aard is.
Unanimiteit betekent: “zonder verschil van mening”, unanimiteit vindt plaats als iedereen dezelfde mening deelt. Deze vorm van besluitvorming wordt vaak gebruikt bij jury’s in rechtszaken. Consensus en unanimiteit zijn beidde besluitvormingprocessen die als doel hebben te komen tot één besluit. In cocreatie draait het juist om het genereren van verschillende ideeën vanuit verschillende visies en meningen. Binnen het proces van cocreatie komt consensus en unanimiteit niet aan de orde. Er moet juist voorkomen worden dat mensen elkaars meningen en visies ‘afzwakken’. Dit doet immers het principe van cocreatie teniet.
4 november 2007 22:15
- -=SAS=- zei...
Bedankt voor je reactie!
Ik geef toe dat ik erg op de ideefase van cocreatie was gericht in dit artikel. De laatste fase is hier ook belangrijk en niet goed door mijn toegelicht.
Toch ben ik het niet helemaal met je eens als je zegt dat consensus in de laatste fase (maken van keuzes) noodzakelijk is voor een draagvlak. Je hebt gelijk als je zegt dat de betrokkenheid die getoond is door de cocreators beloond moet worden, zij willen hun ideeën terugzien in het uiteindelijke product. Als 'aggregator' en besluitvormer is het in deze fase taak om conflicterende ideeën (op gebied van strategie, overlapping etc.) uit elkaar te houden en een keuze te maken. Hierbij kun je kijken (en dat is een hele belangrijke afweging) of je gaat voor de opties die het meeste draagvlak hebben bij je cocreators of die volgens jou het beste binnen een al gekozen strategie passen, je kan ook kiezen voor opties die makkelijk zijn om te implementeren etc.
In deze fase kun je nog een terugkoppeling maken naar je cocreators groep en hun vragen om een laatste stemming. Je zou een set van opties kunnen voorleggen die allen een bepaalde strategie vertegenwoordigen en hier een 'poll' van maken.
Het is natuurlijk niet de bedoeling je gebruikers te verwaarlozen/vergeten in deze fase maar het is uiteindelijk de keuze van de organisatie welk opties worden gekozen.
Ik denk dat cocreators toch vaak de meest enthousiaste/betrokken 2,5% is van je klanten, dit maakt hun heel belangrijk, maar het kan natuurlijk zijn dat de overige 97,5% van je klanten zich niet vertegenwoordigd voelen door deze 2,5%. Het draait in deze fase om (meestal decentrale) strategische beslissingen en niet om consensus (al is het wel gewenst).
De doelstelling van co-creatie is waardecreatie. Na alle inbreng van ideeën en visies moeten deze samengevoegd worden om te kunnen komen tot een (aangepast) product of dienst. Is consensus in dat laatste proces van belang? Mensen die deelnemen aan co-creatie hebben een grote betrokkenheid bij het product, anders zouden ze niet deelnemen. Het zijn vaak klanten of afnemers van de producten / diensten. Indien er geen consensus is over de definitieve creatie, wat betekend dit dan voor de betrokkenheid van deze mensen?
In de ideefase is consensus inderdaad zoals je zegt overbodig. Maar in de laatste fase van het proces, de samenvoeging van de ideeen en de creatie van het definitieve 'ontwerp' lijkt me consensus juist wel belangrijk, zo niet noodzakelijk voor je draagvlak.